Hindistan Ziyaretleri

İmam-ı Rabbani hazretleri, buyuyuyor ki :

Elimize geçen bu lezîz meyvenin tohumu, Buhârâ ve Semerkanddan getirildi. Hindistân toprağına ekildi. Bu toprak, Medîne ve Mekke bağçelerinden alınmışdır. Senelerce, fadl suyu ile sulandı, ihsân ile terbiye olundu.

Muhammed Masum Faruki hazretleri, buyuyuyor ki :

Babamın kabrini ziyarete gelin. Orası Serhend'in değil, Hindistan'ın değil, dünyanın kalbidir. Oraya gelip de boş dönmek mümkün değildir. Çünkü orası Müceddid-i elfi sâni'nin dünyaya feyz verdiği bir yerdir.

Mevlana Halid-i Bağdadi hazretleri, buyuyuyor ki :

Abdullah-ı Dehlevî hazretleri, karanlık ufukları aydınlatan ve herkesi dalâletten hidâyete kavuşturan zâttır. O reîs, “Gulâm Ali’dir”. Bakışı ile, çürümüş ve dağılmış şeyler dirilir. Ma’nen ölmüş kimseler, onun feyziyle hayâta kavuşurlar.

Seyyid Mir Muhammed Numan hazretleri anlatır: Hazret-i Hâce (yani Muhammed Bakibillah hazretleri), hazret-i İmâm'a (yâni İmâm-ı Rabbânî hazretlerine) talebe yetiştirme icâzeti verdikleri ve bütün eshâbını onlara ısmarladıkları zaman, her talebesini ayrı ayrı çağırıp vedâ etti.

Talebelerine de, onların huzûrunda bizi tâzim etmeyiniz, hattâ bize teveccüh eylemeyiniz." buyurdu. Bana da; "Ahmed-i Fârûk'a hizmeti kendi saâdetin, kurtuluşun bil, her emrini yerine getir." buyurdu. Üstâdımın büyüklüğünü düşünüp, bu sözleri bana ağır geldi ve; "Kalbimin aynası, ancak sizin yüksek kalbinizin parlak nûruna karşı duruyor. Onlar ne kadar büyük olsa da bu böyledir." diye arz ettim. Kızarak buyurdular ki: "Meyân Şeyh Ahmed, bizim gibi binlerce yıldızı örten, göstermeyen bir güneştir. Geçmiş evliyânın en büyüklerindendir." Bundan sonra inanarak, isteyerek ve severek hazret-i İmâm'ın hizmetine ve huzûruna kavuşmayı arzu eyledim.

Abdülhakîm Arvasi Hazretleri buyurdu ki,

Ben çok hastalandığım zaman Mektubatı göğsüme koyuyorum öyle yatıyorum ve şifa buluyorum. Çünkü İmam-ı Rabbaninin ben aşıkıyım. İmam-ı Rabbani hazretleri gibi ne gelmiştir ne de gelir bundan sonra.

Hüseyin Hilmi Işık Hazretleri buyurdu ki,

İmam-ı Rabbani hazretlerini bizzat gören ve seven veya onu kitabları vasıtasıyla seveni, mektubatını okuyanı ateş yakmaz.

Enver abiler buyurdu ki,

Eshab-ı Kiramdan sonra dünyada iki veya üç kişidir İmam-ı Rabbani hazretleri gibi, gelmiş ve gelecek. Yok başka. Çok büyük abim yav, çok.

Şeyhülislâm Ahmed Nâmık-i Câmî buyurdu ki: “Evliyânın çektiği riyâzetlerin, sıkıntıların hepsini yalnız başıma çektim ve daha çok da çektim. Allahü teâlâ, evliyâya verdiği hâllerin, ihsânların hepsini bana verdi. Her dörtyüz senede, Ahmed isminde bir kuluna böyle büyük ihsânlar yapar ve bunu herkes görür.” Ahmed Câmî’den, İmâm-ı Rabbânî (kuddise sirruh) zamanına kadar dörtyüzotuzbeş sene olup, bu zaman içinde evliyâ arasında bu büyüklükte, Ahmed isminde biri bulunmadı.

Ahmed Câmî’nin haberi, büyük bir zan ile İmâm-ı Rabbânî’ye (kuddise sirruh) âid olmaktadır. Şeyhülislâm Ahmed Câmî’nin; “Benden sonra benim ismimde onyedi kişi gelir. Bunların sonuncusu bin târihinden sonra olup, en büyüğü ve en yükseği odur” sözü de, bu husûsu kuvvetlendirmektedir.

İmam-ı Rabbani hazretleri buyuyor ki : Hind zemîni [Hindistân memleketi] her ne kadar câyı zulumât ve kedûrât [zulmetler zemîni ve kedûretler yeri] ise de, lâkin, menba’ı çeşme-i hayât zulümâtdadır. [Hayât çeşmesinin menba’ı zulümâtdadır.]

Hindistan, ehli sünnet alimleri, evliyalar diyarı... 8. asırda Muhammed bin Kasım kumandasındaki islam ordularının ilk adımlarını attığı Hindistan'da, zamanımıza kadar nice ulu gönül sultanları yaşadı. Şimdi feyz dolu mübarek kabirlerinin yanıbaşında yüzlerce el semalara doğru açık.

İmam-ı Rabbani hazretlerinin Mektûbât kitâbı üç cilddir. Birinci cildi, (1025) senesinde, ikinci cildi, (1028) de, üçüncü cildi ise, (1040) senesinde toplanmışdır. Hepsi beşyüzotuzaltı [536] mektûbdan meydâna gelmişdir. Muhammed Ma’sûm Faruki hazretlerinin Mektûbât da üç cilddir. Hepsi 652 mektûbdur.

İslâm bilgilerinin deryâsı ve tesavvuf ma’rifetlerinin mütehassısı Seyyid Abdülhakîm Arvasi hazretleri, “Kur’ân-ı kerîmden ve hadîs kitâblarından sonra, islâm kitâblarının en üstünü İmâm-ı Rabbânînin Mektûbâtıdır ve İslâm âleminde, İmâm-ı Rabbânînin Mektûbâtı kadar kıymetli bir kitâb dahâ yazılmamışdır” buyururdu.

Tam İlmihal ve Mektûbat bir tayyarenin iki kanadı gibidir. (Se’âdet-i Ebediyye) ya’nî (Tam İlmihâl) kitâbındaki fıkh bilgileri, hanefî mezhebine göre yazılmışdır. Bu bilgilerin çoğu, Muhammed Emîn ibni Âbidînin (Redd-ül-muhtâr) kitâbının 1272 [m. 1856] senesinde Mısrda Bulak matba’asında beş cild olarak yapılan baskısından terceme edilmiştir.